Ο Μάιος είναι μήνας… Lindy Hop!!!
Στις 26/05 κάθε χρόνο γιορτάζουμε την ‘Παγκόσμια Ημέρα Lindy hop’, τιμώντας τον μοναδικό Frankie Manning και τα γενέθλιά του. Φέτος ο Frankie θα γινόταν 108 χρονών 🙂 Στις καρδιές μας όμως, ζει για πάντα.

Λίγα λόγια για τον Frankie Manning

Ο Frankie Manning δεν αναγνωρίζεται τυχαία ως o πρεσβευτής του Lindyhop! Κανένας δεν συνέβαλε τόσο στην ανάπτυξη των swing χορών ανά τον κόσμο, διατηρώντας το χαμόγελο και την αστείρευτη όρεξη για την διάδοσή του, μέχρι και τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Ο Manning, που θεωρείται «πατέρας» του Lindy Hop, γεννήθηκε στο Τζάκσονβιλ της Φλόριντα στις 26 Μαΐου του 1914, όμως σε ηλικία μόλις 3 ετών μετακόμισε στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης με τη μητέρα του, η οποία ήταν χορεύτρια. Έμαθε και ο ίδιος από μικρός να χορεύει, και όταν η μητέρα του σε έναν χορό, το 1927, του είπε ότι δεν θα καταφέρει ποτέ να γίνει χορευτής, γιατί ήταν «άκαμπτος», έκανε ό,τι μπορούσε για να μάθει να χορεύει τέλεια.. Έπειτα από πολύωρη εξάσκηση κατάφερε να γίνει σταθερό μέλος του Savoy Ballroom που συγκέντρωνε τους καλύτερους χορευτές.

Την ‘Xρυσή περίοδο του Swing’ (1930-1940) διέδωσε τον χορό Lindy Hop μέσα από τις εμφανίσεις του σε ταινίες όπως “Radio City Revels” και  ”Hellzapoppin”’ με την ομάδα Whitey’s Lindy Hoppers και Congaroo Dancers αντίστοιχα, αλλά πάντα ευρηματικός, σκαρφίστηκε με την παρτενερ του, Frieda Washington, το πρώτο aerial step (back to back roll) στο πλαίσιο ενός διαγωνισμού ανάμεσα στη χορευτική ομάδα του George“Shorty” Snowden και την δεύτερη γενιά χορευτών [στην οποία άνηκε κι ο Frankie] , προσθέτοντας με αυτό τον τρόπο νέα στοιχεία στο χορό.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η επιστράτευση των νέων ανδρών είχε ως συνέπεια την διάλυση των Whitey’s Lindy Hoppers κι ο ίδιος ο Frankie υπηρέτησε στη Νέα Γουινέα, στην Ιαπωνία και στις Φιλιππίνες. Με το τέλος του πολέμου το 1946 , δημιουργεί μια νέα χορευτική ομάδα τους ‘The Congaroo Dancers’ που εμφανίστηκε σε αρκετές ταινίες όπως ‘Killer Diller’ αλλά και στο Roxy Theater. Με το Rock n’ Roll και έπειτα τη Disco να παίρνουν τη σκυτάλη από το Lindy, οι “The Congaroo Dancers” διαλύθηκαν κι ο Frankie Manning μη μπορώντας πλέον να δουλέψει στο χώρο αυτό αποφάσισε να ξεκινήσει μια ήρεμη ζωή δουλεύοντας ως ταχυδρόμος και μεγαλώνοντας την οικογένειά του. Όλοι πίστευαν πως η χορευτική του καριέρα είχε τελειώσει, όπως όμως αποδείχτηκε τίποτα δεν είχε τελειώσει ακόμα …

Από το 1986 και μετά η προφορά του Frankie στο Lindy Hop είναι αξιοσημείωτη. Όταν οι Eric Stevens και Steve Mitchell, μαθητές του Al Minns,που είχε ήδη ξεκινήσει να παραδίδει κάποια μαθήματα Lindy Hop, βρήκαν τον Frankie του ζήτησαν να αρχίσει να διδάσκει κι αυτός. Ενώ στην αρχή ήταν διστακτικός γιατί πίστευε πως η νέα γενιά δεν θα θέλει να ασχοληθεί με το χορό αυτό , η αγάπη του όμως  για το Lindy Hop έφερε μια σειρά από παραστάσεις , διαλέξεις και σεμινάρια με αποκορύφωμα το ταξίδι του στη Σουηδία για να διδάξει στο μεγαλύτερο πλέον swing festival, το Herräng Dance Camp. Ακολούθησαν βραβεία όπως το Tony Awards καλύτερης χορογραφίας για το musical που χορογράφησε “Black and Blue”,  το New York Arts in Education Round table Award, το Choreographers’ Fellowship Grant, το National Heritage Fellowship Award, εμφανίσεις σε ταινίες και ντοκιμαντέρ , αφιερώματα σε εφημερίδες και η γενικότερη αναγνώριση της προσφοράς του.

Ο Frankie Manning ήταν ένας υπέροχος δάσκαλος και ευρηματικός χορογράφος μα πάνω απ’ όλα ήταν χορευτής! Κάποτε είχε πει  “ Lindy Hoppers never die- they just swing out”. Έτσι λοιπόν στις 27 Απριλίου του 2009 ο Frankie δεν πέθανε, έκανε ένα swing out όπως συνήθιζε αφήνοντας πίσω όλους εμάς να χορεύουμε με το πνεύμα του να μας καθοδηγεί.

Ευχαριστούμε τη μαθήτριά μας Ανθή Γκανή για το υπέροχο άρθρο.

JnJ Team
2020